Taksirle yaralama - Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13248 Esas 2014/4673 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2013/91460
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 8. (Kadıköy 1.) Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12.12.2012
Numarası : 2011/116-2012/2068
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından açılan davaların düşmesine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanığın idaresindeki otomobille meskun mahalde, sabah saatlerinde, bölünmüş, tek yönlü ve çok şeritli, keskin virajlı yolda, aşırı süratli seyretmesi sebebiyle direksiyon hakimiyetini kaybederek sağdan yol dışına çıkıp, yeşil alanı ve kaldırımı aşıp, toplam 65 metre savrulup, yürüyüş yolunda yürümekte olan yayaya çarpması şeklinde gerçekleşen olayda, araçta yanında seyreden arkadaşı E.. C..K.. "sanığın aşırı süratli seyrettiğine ve yavaş gitmesi hususunda uyardığına" ilişkin 14.02.2011 tarihli kolluk beyanı da dikkate alındığında, TCK"nın 22/3. maddesinde düzenlenen bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu, mağdurun TCK"nın 89/2. maddesi kapsamında yaralanması nedeniyle TCK"nın 89/5. maddesi gereğince atılı suçun kovuşturulmasının şikayete bağlı olmadığı, yargılmaya devamla sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde şikayetten vazgeçme sebebiyle düşme kararı verilmesi,
2-TCK"nın 179/2. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun kasten işlenebilen bir suç olduğu, sanığın virajlı kesimde süratli seyrederek direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu gerçekleşen olayda; eylemin taksirle işlendiği anlaşılmakla; unsurları oluşmayan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraati yerine, suçun kovuşturulmasının şikayete bağlı olmadığı da gözetilmeden, yazılı şekilde şikayetten vazgeçme sebebiyle davanın düşmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.