Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/164 Esas 2020/2043 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/164
Karar No: 2020/2043

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/164 Esas 2020/2043 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, nafaka-karşılıklı boşanma davasında, davacı kadın tarafından açılan bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik verilen kararın temyiz edilemeyeceği, tedbir nafakası miktarının kesinlik sınırını aşmadığından bölge adliye mahkemesi kararının kesin nitelikte olduğu kararlaştırıldı. Ayrıca, davacı-davalı kadının kusur belirlemesi, maddi tazminat ve manevi tazminat talepleri reddedildi. Kararın gerekçesi, farklı kanun maddelerine göre açıklanarak, temyiz itirazlarının reddine karar verildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Medeni Kanunu'nun 197. maddesi: Boşanma davası sırasında, karşı tarafa bakmakla yükümlü olan eşin istemi üzerine, hâkim tarafından bir miktar nafaka verilebilir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi: Temyiz edilemeyecek kararlar arasında, miktar veya değeri 58.800 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlar yer almaktadır.
- 6763 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 44. maddesi: Temyiz parasal sınırlarının, Vergi Usul Kanunu'na göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmektedir.

2. Hukuk Dairesi 2020/164 E. , 2020/2043 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Nafaka - Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından; kusur belirlemesi, maddi tazminat ve tedbir nafakası miktarları ile manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadın tarafından Türk Medeni Kanunu"nun 197. maddesi kapsamında açılan bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “58.800,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Davacı kadın lehine TMK’nın 197. maddesi kapsamında hüküm altına alınan tedbir nafakasının miktarı, karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, bölge
adliye mahkemesi kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle davacı-davalı kadının temyiz dilekçesinin bağımsız tedbir nafakası davası yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-davalı kadının kusur belirlemesi, maddi tazminat miktarı ve manevi tazminat talebinin reddine yönelik itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı-davalı kadının tedbir nafakasına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.03.2020 (Salı)