Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8451 Esas 2019/4564 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8451
Karar No: 2019/4564
Karar Tarihi: 05.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8451 Esas 2019/4564 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçu işlediğine ve suçun silah niteliğinde bir cisim kullanılmadan işlendiğine karar vermiştir. Ancak, dosyada uzlaştırma yapılmamış ve tekerrür hükümleri yanlış uygulanmıştır. Yargıtay, bu sebeplerle kararı bozmuştur. Sanığın üzerine atılı olan suçun TCK'nin 86/2 maddesi olduğu belirtilmiştir. Bu madde, yaralamayı cezalandırmaktadır. Ayrıca, kararda 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da etkisi değerlendirilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-e, 86/2, 29 ve 62. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/7. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321 ve 326/son maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/8451 E. , 2019/4564 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; ancak;
1-Her ne kadar iddianamede sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e. maddesinden sevk yapılmış olsa da, sanık üzerine atılı kasten yaralama suçunun silah niteliğinde herhangi bir cisim ile işlenmediğinin ve mahkemenin sadece TCK"nin 86/2., 29 ve 62. maddeleri uyarınca ceza belirlediğinin anlaşılması karşısında, sanığın üzerine atılı TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre ve yasa değişikliğinden önce de uzlaşma kapsamında kaldığı, katılana ve sanığa soruşturma aşamasında uzlaşmak isteyip istemediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. ve 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren Aydın 2.Asliye Ceza Mahkemesine ait 2004/265 Esas - 2005/902 Karar sayılı, 18.01.2012 kesinleşme tarihli, 2 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeksizin, Aydın 1. Sulh Ceza Mahkemesine ait 2004/1700 Esas - 2007/262 Karar sayılı, 23.06.2010 kesinleşme tarihli, 4 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması,
3- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tekerrüre esas alınan ilamda mevcut ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınmak suretiyle, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.