Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33239 Esas 2013/4834 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/33239
Karar No: 2013/4834
Karar Tarihi: 04.03.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33239 Esas 2013/4834 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak, yapılan incelemede sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde mala zarar verme suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunduğu halde 5237 Sayılı TCK'nın 58. maddesinden uygulama yapılmamıştır ve bu konuda bozma nedeni ileri sürülmemiştir. Kararda, 5271 Sayılı CMK'nın 196. maddesi anımsatılarak, duruşmadan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın cezaevinde olduğu araştırılmadan son oturumda hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi hatalı bulunmuştur. Ayrıca, 5237 Sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi de eleştirilmiştir. Kararın bu sebeplerden ötürü bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri: 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) madde 53/1-(c), TCK madde 58, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) madde 196.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/33239 E. , 2013/4834 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde mala zarar verme suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunduğu halde 5237 Sayılı TCK"nın 58. maddesinden uygulama yapılmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Uyaptan yapılan sorgulamada hükmün tefhim olunduğu son oturumda sanığın Silivri Kapalı Cezaevi"nde olduğunun anlaşılması karşısında, duruşmadan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın cezaevinde olduğu araştırılmadan son oturumda hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 Sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.03.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.