Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/302 Esas 2022/11247 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, hakaret, tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık hakkında katılan ... ...’a yönelik kasten yaralama ve hakaret suçundan, kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
B-Sanık hakkında katılan ... ...’a yönelik tehdit suçundan, katılan ...’e yönelik kasten yaralama suçundan ve katılan ...’na yönelik mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında katılan ... ...’a yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin, aşamalardaki tüm beyanlarında suçlamayı kabul etmeyen ve atılı suçları işlediği yönünde katılan ... ...’ın atfı cürüm niteliğindeki beyanları dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetine yeterli delil elde edilemeyen sanığın, şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilmek suretiyle, katılan ... ...’a yönelik tehdit suçundan beraati yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine kararı verilmesi,
2-Sanığın, kırık cam parçasını katılan ...’in üzerine savurması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK’nın 86/2, 86/3-e, 35. maddesinde tanımlanan suça uyduğu gözetilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Sanık hakkında katılan ...’e yönelik kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken, TCK’nın 86/2 ve 35. maddesi uyarınca, 2 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, hesap hatası sonucu 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
4- Sanık hakkında katılan ...’na yönelik mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, sanık hakkında bozma sonrası kurulacak katılan ...’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.