MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Nisan-Haziran 2012 olan suç tarihinin karar başlığında 22.06.2010 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi yazım hatası; TCK’nin 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi olanaklı görülüp; sanıklar hakkında uygulama yapılırken, 5237 sayılı TCK’nin 61. maddesine göre alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından; anılan hususlar bozma nedeni yapılmamış;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede eleştiri dışında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ... 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/294 Esas, 2008/635 sayılı kararına konu, 765 sayılı TCK’nin 274. maddesi gereğince mühür bozma suçundan verilen hapis cezasından çevrili 1.153 TL adli para cezasının 03.10.2008 tarihinde kesinleştiği, 19.01.2009 tarihinde infaz edildiği, temyiz incelemesine konu olan yağma suçunun ise 5237 sayılı TCK’nin 58/1-2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık süre geçtikten sonra işlendiği bu nedenle de tekerrür hükümlerinin uygulama koşullarının bulunmadığı ve sanığın adli sicil kaydında yer alan diğer ilamların da tekerrür uygulamasına esas olmadıklarının
anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 58/6. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-) 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı olarak, suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama gideri olan vekalet ücretinden eşit olarak ve yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine “Sanıktan tahsiline” şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar savunmanlarının temyiz itirazlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ve "Yargılama giderinin sanıktan tahsiline”, “Sanıklardan tahsili ile katılana ödenmesine” ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerlerine, “Sanıklara sebebiyet verdikleri yargılama giderinin ayrı ayrı yükletilmesine” ve “‘Sanıklardan neden oldukları vekalet ücretinin eşit olarak alınmasına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.