Esas No: 2022/3007
Karar No: 2022/11209
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3007 Esas 2022/11209 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Karar, sanığa cezaevinde tebliğ edilmiş ancak yasal süre içinde temyiz edilmemiştir. Sanık, daha sonra tutuklu kaldığı sürelerin mahsubunu istemiş ve buna dayanarak cezaevinde temyiz hakkını kullanmıştır. Ancak yasal süre geçmiş olduğu için temyiz istemi reddedilmiştir. Bu karar, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesi ve 317. maddesi gereğince verilmiştir. 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesi, verilen hükümlü kararının tebliğ edileceği süreyi belirlemekte, 317. maddesi ise temyiz istemlerinin süresini ve reddedilebilecek nedenlerini düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Başka suçtan Söke (kapatılan) A3 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olarak bulunan ve bağışık tutulma talebi olan sanığa, kararın cezaevi aracılığıyla 23/03/2015 tarihinde tebliğ edildiği, kararın yasa yolu bildiriminde sanığa CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceği belirtilmediği gibi cezaevinde yapılan gerekçeli karar tebliği işlemi de 5271 sayılı CMK'nın 35/3. maddesine uygun şekilde okunup anlatılmaması nedeniyle geçersiz olduğu anlaşılmış ise de; sanığın mahkemeye gönderdiği 31.05.2016 tarihli dilekçesi ile “Didim 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/48 Esas sayılı dosyasında tutuklu kaldığı sürelerin o anda infaz etmekte olduğu hükümden mahsubunu” istediğine dair talepte bulunduğu ve mahkemece de dava konusu suça ilişkin ceza bakımından 01.06.2016 tarihli ek karar ile mahsup kararı verilerek sanığa gönderildiğinin anlaşılması karşısında; anılan tarihler itibariyle sanığın karardan haberdar olduğunun kabulü ile 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 25.03.2021 tarihinde temyiz eden sanığın yerinde görülmeyen eski hale getirme talebi ile süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 02/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
