14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, 21.08.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi verilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 04.09.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi ilgili ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Talep, mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Talep eden, muris ...’in 03.05.1953 tarihinde vefat ettiğini belirterek murise ait mirasçılık belgesinin verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, talebin kabulüne murisin mirasçılarının ve miras paylarının tespitine karar verilmiştir.
Hükmü, ilgili ... temyiz etmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 598. maddesine göre, başvurusu üzerine yasal mirasçı oldukları belirlenenlere, sulh mahkemesince veya noterlikçe mirasçılık sıfatlarını gösteren bir belge verilir.
Mirasçılık belgesi verilmesine ilişkin davada irs ilişkisi kural olarak nüfus kayıtları ile ispat olunur. Nüfus kayıtları belgeledikleri olguların doğruluğuna kanıt oluşturur. Bunların içeriğinin doğru olmadığının ispatı kanunlarda başka bir hüküm bulunmadıkça herhangi bir şekle tabi değildir (TMK m. 7). Hakim çekismesiz yargıda re"sen araştırma ilkesi uyarınca, davanın ispatı için gerekli bütün delillere başvurabilir.
Hukukumuzda çekişmeli yargıya tabi davalarda taraflarca hazırlama ilkesi geçerli olup, hakim tarafların talepleri ile bağlıdır. Hakim, talepte bulunan tarafların iddia ettiği olaylar ve ileri sürdüğü delillerle yetinerek karar vermek zorundadır. Çekişmesiz yargıya tabi davalarda ise re"sen araştırma prensibi egemendir. Hasımsız açılan ve çekişmesiz yargıya tabi olan davalarda verilen kararlar kesin hüküm teşkil etmediği gibi bu kararlar açılacak bir iptal davası sonucunda değiştirilebilir veya ortadan kaldırılabilir.
Mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkin davalarda davacı, mirasçılık belgesi verilmesini isteyebilmek için murisin öldüğünü ve ölüm tarihini, muris ile kendisi arasındaki irs bağını kanıtlamak zorundadır. Bu tür davaların reddine karar verilebilmesi için murisin hiçbir şekilde yaşamadığının, böyle bir kişinin mevcut olmadığının belirlenmesi veya davacının murisin mirasçısı olmadığının tespiti gerekir.
Somut olayda; muris Keziban’ın 09.01.1986’da ölen eşi ...’in murisin ölümünden sonra Şükriye Tuncel’le evlendiği, 09.01.1986’da vefatıyla bu evliliğinden geriye mirasçı olarak eşi Şükriye Tuncel’i, çocukları Keziban, Ahmet, Ayşe, Hasan, Songül, Hatice, Sıddıka Tuncel’i bıraktığı; yine muris Keziban’ın 15.11.1996’da vefat eden kızı Elife’nin 11.06.2005’te vefat eden eşi ...’un mirasçı Elife’nin ölümünden sonra Seniha Tunç’la evlendiği, 11.06.2005’te vefatıyla mirasçı olarak eşi Seniha Tunç’u, çocukları Lale, Seyit, Keziban ve Murat Tunç’u mirasçı bıraktığı anlaşılmaktadır. Mahkemece bu hususlara dikkat edilmeden mirasçılığın ve miras paylarının tespitine karar verilmesi doğru değildir.
Açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 26.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.