Esas No: 2021/177
Karar No: 2022/11299
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/177 Esas 2022/11299 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verdiğini belirtti. Kararda, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiği ifade edildi. Mahkeme, adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas mahiyetteki ilamda da TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğini belirtti. Ancak hüküm gereği mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması ile yetinilmesi kararı alındığından, bozma nedeni yapılmadı. Kararda, TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanırken, infaz aşamasında TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin gözetilebileceği ifade edildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 58. maddesi, TCK'nın 53. maddesi, 5237 sayılı TCK.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 22.01.2013 tarihli ve 2012/6-1431 E., 2013/18 K. sayılı kararı ile 2012/13-1444 E., 2013/305 K. sayılı kararında kabul edildiği üzere, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu nedenle mahkemece sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilam kararda gösterilmemiş ise de bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı bulunmakla birlikte, adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas mahiyetteki Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2009 tarihli ve 2007/836 E., 2009/246 K. sayılı ilamında da TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
