4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/13420 Esas 2016/986 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/13420
Karar No: 2016/986
Karar Tarihi: 02.02.2016

4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/13420 Esas 2016/986 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 4733 sayılı Yasaya aykırılıktan suçlu bulunarak hüküm giymesi ve müsadere cezasına çarptırılması kararını vermiştir. Temyiz üzerine, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmamış olması yönündeki itiraz kabul edilmemiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, aynı maddenin uygulanmasında kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması kararına uyulmamıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm üzerinde düzeltmelere gidilerek onanmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine ilişkin detaylı bilgi kararda yer almaktadır.

7. Ceza Dairesi 2014/13420 E. , 2016/986 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58 maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır,
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen huluslar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.