MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ..."nun hiç kimsesi olmaksızın tek başına yardıma muhtaç olarak yaşadığı, sanığın ise evinin altında bulunan kendine ait ancak kiraladığı işyerinde çalışması sebebiyle uzun süredir tanıdığı, sanığın zaman zaman katılana yardımcı olduğu, olay tarihinde sanığın mağdurun bankada bulunan 250.000 TL parasını çekmek için mağduru da yanına alarak bankaya gittiği ve mağdurun da bilgisi dahilinde hesaptaki parayı çekeceğini söylediği, ancak banka görevlilerinin yüklü miktarda paranın çekilmek istenmesinden şüphelenerek durumu polise haber verdiği, sanığın parayı çekemeden yakalandığı, bu suretle sanığın teşebbüs aşamasında kalan kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda;
1- Sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin yüzüne karşı verilen 18/07/2012 tarihli hükme yönelik, yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 10/09/2012 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Mağdur, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçtan cezalandırılabilmesi için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden verilen beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Mağdurun 02/04/2014 tarihinde vefat etmiş olması nedeniyle tebliğnamedeki mağdurun algılama yeteneğinin zayıf olup olmadığı hususunda rapor aldırılması hususundaki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.