Basit zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/11646 Esas 2019/2798 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11646
Karar No: 2019/2798
Karar Tarihi: 07.03.2019

Basit zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/11646 Esas 2019/2798 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi         2018/11646 E.  ,  2019/2798 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Basit zimmet
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Suç tarihinde Çamlıca köyü muhtarı olarak görev yapan sanığın, köy tüzel kişiliğine ait zeytinleri sıktırması sonucu elde ettiği 865 kg zeytinyağı bedeli olan 1.705,00 TL"yi 15/01/2003 tarihinde tahsil etmesine rağmen hakkında herhangi bir uyarı, ihbar, şikayet, denetim olmaksızın kendiliğinden köy hesap defterine 22/03/2004 tarihinde gelir kaydetmekten ibaret oluşa uygun kabul edilen eyleminin TCK"nın 247/1-3. maddesinde düzenlenen basit kullanma zimmeti suçu niteliğinde olduğu, kullanma zimmetinde suçun konusunu geçici süreyle kullanılıp iade edilen paradan elde edilen nema oluşturduğundan, “nema miktarı” bilirkişiye hesaplattırılıp, toplam zimmet miktarının belirlenmesinden, değerin az olup olmadığının (5237 sayılı TCK"nın 249. ve 765 sayılı TCK"nın 219/3. maddeleri) hükümde tartışılmasından ve sanık tarafından bu miktarın iade edilip edilmediğinin araştırılmasından sonra suç tarihi itibarıyla 765 sayılı TCK"nın yürürlükte bulunduğu da nazara alınarak bu Kanun ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın somut olaya ilişkin tüm hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların 5252 sayılı Kanunun 9/3 ve CMK"nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca birbiriyle bütün olarak karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
    Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.