13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/31346 Karar No: 2013/4659 Karar Tarihi: 28.02.2013
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31346 Esas 2013/4659 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanıkların hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından dolayı cezalandırılmaları gerektiği kabul edilmiştir. Ancak, sanıkların teşebbüs nedeniyle cezalarından indirim yapılmamış ve mükerrirlere yönelik infaz sistemi ve denetimli serbestlik tedbirleri uygulanmamıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı karşılanmış ve sanıkların hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklarından yoksun bırakılmalarına karar verilmiştir. Kararda uygulanan kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7, 143, 35 ve 62. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesidir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/31346 E. , 2013/4659 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Müştekinin çalınan hidrolik yağının tamamının ve mazotun bir kısmının bulunamadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, sanıkların eylemleri tamamlandığı halde teşebbüs nedeniyle cezalarından indirim yapılması, tekerrüre esas hükümlüğü bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 143, 35 ve 62. maddeleri ile uygulama yapılırken 5 ay 25 gün yerine, 5 ay 12 gün hapis cezasına hükmedilmesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum oldukları hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.