6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/20263 Esas 2013/788 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/20263
Karar No: 2013/788
Karar Tarihi: 14.01.2013

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/20263 Esas 2013/788 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına rağmen infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmiştir. Bu yanlışlık CMUK.nun 322. maddesi uyarınca düzeltilerek hüküm TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına şeklinde düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi
- 5237 sayılı TCK.nun 53. m

8. Ceza Dairesi 2012/20263 E. , 2013/788 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına rağmen infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun sübut bulma- dığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 14.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.