8. Ceza Dairesi Esas No: 2012/19433 Karar No: 2013/781 Karar Tarihi: 14.01.2013
6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/19433 Esas 2013/781 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında 6136 sayılı yasaya aykırılık suçundan ceza verilmiş ancak tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması ve suç tarihi itibarıyla 5728 sayılı yasa ile değişik 6136 sayılı yasanın 13/1. maddesi uyarınca temel adli para cezası tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden noksan cezaya hükmedilmiştir. Bu sebeple hüküm düzeltilerek onanmıştır. Ancak sanık hakkında koşullu salıverme ve hak yoksunluğu hükümlerine yönelik ayrım yapılmadan verilen karar yasaya aykırıdır. Bu hususun düzeltilmesi mümkün olduğu için hükümden TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine \"TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" şeklinde düzeltilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi
8. Ceza Dairesi 2012/19433 E. , 2013/781 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması ve suç tarihi itibarıyla 5728 sayılı Yasa ile değişik 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesi uyarınca temel adli para cezası tayin edilmesi gerektiği gözetil- meden noksan cezaya hükmedilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapıl- mamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılması suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 14.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.