Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/34531 Esas 2013/4644 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/34531
Karar No: 2013/4644
Karar Tarihi: 28.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/34531 Esas 2013/4644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, hırsızlık suçunu işleyen sanıkları mahkum etti. Ancak, sanıkların aynı zamanda geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da işlediği göz ardı edilmiş ve cezada indirim yapılmıştır. Yargılama giderlerinin sanıkların paylarına göre ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden \"müteselsilen\" alınması çelişkili bir hüküm doğurduğu için karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise; hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi, geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozmak için aynı yasanın 116/2-4 ve 119/1-c maddeleri, mala zarar vermek için ise 151/1. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/34531 E. , 2013/4644 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanıkların eylemlerinin 142/1-b. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/2-4, 119/1-c maddesinde tanımlanan geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozmak ve şikayet bulunduğu için 151/1. maddesine uygun mala zarar vermek suçlarını da oluşturduğunun gözetilmemesi ve kabule göre de; koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesiyle cezada indirime gidilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı olarak “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle çelişkili hüküm kurulması
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "yargılama giderlerinin sanıklardan müteselsilen tahsiline" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "yargılama giderlerinin sanıkların paylarına düşen oranda ayrı ayrı alınmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.