MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile vergi iadesi, şubat ayı ücreti, asgari geçim indirimi, fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile maaş, asgari geçim indirimi, vergi iadesi ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında sözleşmenin hangi tarihte feshedildiği uyuşmazlık konusudur.
Davacı sözleşmenin 17.02.2009 tarihinde fesih bildiriminin tebellüğü ile feshedildiğini iddia etmiştir. Davalı ise bu fesih bildiriminin düzenlendiği 06.02.2009 tarihinde feshedildiğini savunmuştur.
Dosyadaki fesih bildirimi noter marifetiyle düzenlenmemiş olup, dosyada 2 örneği bulunan fesih bildirimlerinden birinde düzenleme tarihi 06.02.2009 olduğu belirtilmiş ve altında da davacının bunu 17.02.2009 tarihinde tebellüğ ettiğine dair şerh düşülmüştür. Diğerinde ise düzenleme tarihi ve tebellüğ tarihi olmayıp, davacının fazlaya ilişkin haklarını saklı tuttuğuna ilişkin şerh vardır.
Hizmet cetveli dökümünde çıkış tarihi 06.02.2009 olarak bildirilmesine karşılık taraflar arasındaki işe iade dosyasındaki cevap dilekçesinde, davalı 17.02.2009 tarihinde sözleşmenin feshedildiğini belirtmiştir.
Fesih bildirimi karşı tarafa ulaştığı anda sonuçlarını doğurur. Ulaşma, muhatabın hâkimiyet alanına girdiği andır. Dolayısıyla davalının düzenlediği fesih bildiriminin 17.02.2009 tarihinde tebellüğ edildiğine ilişkin davacı şerhi ve taraflar arasındaki işe iade dosyasında davalının da sözleşmenin 17.02.2009 tarihinde sona erdiğini kabul etmesi nedeniyle, sözleşmenin 17.02.2009 tarihinde sona erdiği kabul edilip, dava konusu alacaklar buna göre hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde 06.02.2009 tarihinde sona erdiğinin kabulü ile alacakların eksik olarak hüküm altına alınması hatalıdır.
3- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının net 1250,00 TL aylık ücret aldığı kabul edilip, hesap ekstresinde bu miktarın üzerindeki maaş ödemeleri fazla mesai ücretinden mahsup edilmiştir.
Fazla mesai yapıldığını ispat etmek, davacının yükümlülüğü iken; fazla mesai ücretinin ödendiğini davalı, ödeme belgesi ile ispat etmelidir.
Dosyadaki bordroların incelenmesinde fazla mesai tahakkuku olmadığı anlaşıldığından ve ekstrelerde maaş ödemelerinin içinde fazla mesai ücretinin dahil olduğuna ilişkin açıklamanın da bulunmaması karşında, fazla mesai ücretinin ödendiğinin ispat külfeti üzerinde olan davalının ödemeyi ispatlayamadığı kabul edilerek sonuca gitmek gerekirken yanılgılı bilirkişi raporuna dayanılarak ve mahsup yapılarak karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.