Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Katılan ..."a yönelik mesajla sair tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1, geçici 2. ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2-Katılan ... "a yönelik hakaret, her iki katılana tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; a-Hükmün gerekçesinde sanığın katılan ... ’a telefon görüşmesinde “ Şerefsiz “ diyerek hakaret ettiği kabul edilmesine karşın, çelişkili biçimde suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesiyle beraat hükmü kurulması, b-Sanığın rızası dışında kızının evlendirileceğini duyunca eşi olan katılanın telefonuna, kesin nitelikte hükme konu olacak biçimde sair tehdit içeren mesaj çektiği, hemen arkasından arayarak, telefona çıkan kızı olan katılana “ Sizi bıçaklayıp öldüreceğim “ diye her iki katılanı tehdit ettiği, araya zaman aralığı girmeden telefonu kızından alan katılan ...’ ı da “ Seni öldüreceğim “ diyerek tehdit ettiğinin kabul edilmesi karşısında, sanığın katılanları araya zaman aralığı girmeden, aynı sebebe bağlı olarak ve aynı olay bütünlüğü içerisinde, aynı ya da benzer sözlerle tehdit etmesi nedeniyle TCK’nın 106/1-1. maddesi uyarınca belirlenecek cezanın, aynı Kanunun 43/2. madde ve fıkrası uygulanarak artırılması gerekirken, iki ayrı tehdit suçundan hüküm kurulması, Kanuna aykırı, sanık ... ve katılan ... "ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.