MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı ... ile davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş; ... duruşma talep etmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;müvekkilinin 11.07.2007 tarihinden 02.09.2009 tarihine kadar ve 03.03.2010 tarihinden emekliliğe ayrıldığı tarih olan 27.10.2011 tarihine kadar davalı şirketlerde çalıştığını,yurtiçi tanker şoförü olduğunu,maaşının 1925 TL olduğunu ileri sürerek kıdem tazminatı farkı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve ücretli izin alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar ... ve ... vekili davacının ... "nin değil ... "ın çalışanı olduğunu, hizmet akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının da fesih ihbarında bulunduğunu, işçilik alacaklarının ödendiğini ve ibraname alındığını, davacı işçinin imzasını içeren şoför çalışma tablosuna göre fazla çalışma yapmasının mümkün olmadığını, izin ücreti alacağının da bulunmadığını savunarak,davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece,dinlenen tanık beyanları toplanan deliller, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre yapılan inceleme sonunda iki şirket arasında muhtemel organik bağı gösteren herhangi bir belgeye rastlanmadığından davalılar arasında hukuki ilişki olmadığı kanaatine varılmış ve reysaş hakkında açılan davanın reddi gerektiği, diğer davalı aleyhine açılan davanın ise kısmen kabulüne, genel tatil alacağından %35 oranında indirim yapılmasına karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılardan ... Şti vekili ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı ücretinin net 1925,00 TL olduğunu iddia etmiş, davalı ... vekili davacının ücret bodrosundaki ücret ile çalıştığını savunmuştur.Davacı tanıkları davacının iddiasını doğrulayan beyanda bulunmuştur.
Mahkemece emsal ücret araştırması yapılmış olup, İstanbul Ticaret Odası"ndan gelen yazı cevabında davacının 27.10.2011 tarihi itibariyle alacabileceği aylık net ücretin 1.500,00 TL olduğu bildirilmiştir.
02.12.2013 tarihli bilirkişi raporunda son bir yıllık SGK prim ortalamasına göre yapılan ücret hesaplamasına itibar edilerek davacının aylık brüt ücreti 1.243,84 TL olarak kabul edilmiş ve mahkemece bu ücret esas alınarak yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur.
Davacı iddiası,tanık anlatımları ve ...."nın emsal ücrete ilişkin yazısı kapsamından, yurtiçi tanker şoförü olarak çalışan davacı işçinin aylık ücretinin net 1500,00 TL olarak kabulü ile hesaplaması yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Dosyadaki bilgi ve belgelerden ve Yargıtay 7.Hukuk Dairesi"nin 2013/12812 E, 2014/661 K ,Yargıtay 22.Hukuk Dairesi"nin 2011/6709 E,2012/12623 K sayılı emsal dosyalarında da davalı şirketler ... ve ...arasında organik bağ olduğunun saptandığı anlaşılmakla, davacının hüküm altına alınan hak ve alacaklarından davalıların müşterek ve müteselsilen sorumlu tutulması gerekirken davalılar arasında organik bağ bulunmadığı gerekçesiyle davalı ... hakkındaki davanın reddi hatalıdır.
4-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında gösterilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 29.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.