Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/35650 Esas 2020/4904 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/35650
Karar No: 2020/4904
Karar Tarihi: 12.03.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/35650 Esas 2020/4904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde alacak davası görülmüş ve verilen kararın temyizen incelenmesi istenilmiştir. Temyiz talebi reddedilmiştir. Kararın tefhimi ile ilgili yasal düzenlemeler ve tarafların temyiz talepleri incelenmiştir. Kanuni süreler içinde yapılan işlemlerin usul ve kanuna uygunluğu kabul edilmiştir. Kanunlar arasında yer alan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 321. maddesi açıklanmıştır. Bu maddeye göre, verilen hükmün gerekçeli olarak açıklanması zorunludur. Ayrıca, davalı vekilinin temyiz isteği reddedilmiştir. Kararın temyiz edilmemesi nedeniyle, mahkeme kararı onanmıştır. Mahkeme kararında, yasal düzenlemelerin uygun şekilde uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanunlar:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 321. maddesi
- 6100 sayılı Kanun'un 297/2. maddesi

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/35650 E. , 2020/4904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı-Karşı Davacı Temyizi Yönünden;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 321. maddesinin 2. fıkrasında, "Kararın tefhimi, mahkemece hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşir. Ancak zorunlu hâllerde, hâkim bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebilir. Bu durumda gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir." hükmü düzenlenmiştir. Bu nedenlerle basit yargılamada 6100 sayılı Kanun"un 297/2. maddesindeki unsurları taşıyan hükmün, 6100 sayılı Kanun"un 321. maddesi uyarınca gerekçeli olarak açıklanması zorunludur.
Davalı vekiline gerekçeli olarak 26.07.2016 tarihinde tebliğ edilmiş ve davalı vekilince 06.09.2016 harçlandırma tarihli dilekçe ile temyiz edilmiştir. Mahkemece, 23.09.2016 tarihli ek karar ile gerekçeli kararın tebliği tarihinden itibaren kanuni süre içerisinde temyiz talebinde bulunulmadığı gerekçesi ile temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
Gerekçeli karar tebliğinden itibaren kanuni süre içerisinde kararın temyiz edilmediği anlaşılmakla; mahkemenin, temyiz talebinin reddine ilişkin 23.09.2016 tarihli ek kararı, usul ve kanuna uygun olduğundan, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile ek kararın ONANMASINA,
Davacı Temyizi Yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 12/03/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.

H.Y.D.