Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8752 Esas 2020/1461 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8752
Karar No: 2020/1461
Karar Tarihi: 03.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8752 Esas 2020/1461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir icra dosyasında sıra cetvelindeki haksız paylaşım nedeniyle yapılan şikayetin reddine ilişkin. Şikayetçi vekili, şikayet olunanın ilk sırada pay ayrılmasının haksız olduğunu ileri sürerek sıra cetvelinin iptalini istemiştir. Ancak, icra mahkemesi sıra cetvelinin usul ve yasaya uygun olduğuna hükmetmiştir. Karar, şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: İİK'nın 366. maddesi ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu'nun 140. maddesi.
23. Hukuk Dairesi         2016/8752 E.  ,  2020/1461 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayetin yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    -K A R A R-
    Şikayetçi vekili, şikayet olunanın alacaklı bulunduğu icra dosyasında satıştan sonra gönderilen yazıda, şikayet olunanın haczinin ilk sırada olduğunun bildirildiğini, oysa ki daha önce 100. madde kapsamında gönderilen yazıda böyle bir bilgi verilmediğini, düzenlenen sıra cetvelinde haksız olarak şikayet olunana ilk sırada pay ayrıldığını ileri sürerek, sıra cetvelinin iptalini istemiştir.
    Şikayet olunan vekili, şikayetin reddini istemiştir.
    İcra mahkemesince, bedeli paylaşıma konu taşınmaza ilk olarak şikayet olunanın alacaklı bulunduğu icra dosyasında haciz uygulandığı, tapu müdürlüğüne yazılan haciz müzekkeresinde icra müdürlüğü numarasının hatalı yazılmış olması nedeniyle, satışın yapıldığı dosyaya 100. maddeye yarar bilgilerin hatalı gönderildiği, söz konusu bu hatanın şikayet olunanın haczini geçersiz kılmayacağı, sıra cetvelinin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, şikayetin reddine karar verilmiştir.
    Kararı, şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nın 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, 19.12.2005 günlü ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince davacıdan harç alınmamasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 03.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.