Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8952 Esas 2020/11367 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8952
Karar No: 2020/11367
Karar Tarihi: 11.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8952 Esas 2020/11367 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edildi. Müşteki vekilinin temyiz talebi, katılma talebinde bulunmamış ve herhangi bir vekaletname ibraz etmemiş olması nedeniyle reddedildi. Sanıkların temyiz itirazları ise kanıtların ve gerekçenin geçerli olduğu ve hükümlerin usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle reddedildi. Kararda, sanıkların tekerrüre esas alınan suçun uzlaştırma kapsamına alındığı ve bunun infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 141. ve 58. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/8952 E. , 2020/11367 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçu bakımından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olarak müşteki vekilinin temyiz isteminin incelenmesi neticesinde;
Müşteki ...’in 18/07/2019 tarihli talimat duruşmasında katılma talebinin olmadığını bildirdiği ve ayrıca müşteki vekilinin dosya kapsamında herhangi bir vekaletname ibraz etmediği anlaşılmakla, ilgili suç yönünden hükmü temyiz etmeye hakkı bulunmayan müşteki vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçu bakımından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olarak sanıkların temyiz isteminin incelenmesi neticesinde;
Sanıkların tekerrüre esas alınan, adli sicil kayıtlarındaki ilamlara konu 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesine uyan suçun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu ve sonucuna göre, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.