Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8285 Esas 2016/5197 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 155/2, 52/2, 53, 51 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 100 TL adli para cezası, hapis cezasının ertelenmesi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkla katılan şirket arasında Finansal Kiralama Sözleşmesi akdedildiği, bu sözleşme gereği, katılan şirketin, kiracı sanığa sözleşmede belirtilen örgü makinelerini teslim ettiği, daha sonra sanığın, sözleşme gereği ödenmesi gereken kira borçları vadesinde ve eksiksiz olarak ödenmeyince kendisine 07/08/2007 tarihli ihtarname gönderildiği, ihtarnamenin 09/08/2007 tarihinde tebliğ edildiği, buna göre, birikmiş tüm borçların temerrüt faiziyle birlikte ödenmesi ve kiralanan malın belirtilen süre içinde katılan şirkete teslim etmesi istendiği, ancak sanığın sürenin sonunda ihtarnameye konu borçlarını ödemediği gibi finansal kiralamaya konu malları da iade etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın finansal kiralamaya konu malların kendisine teslim edilmediğini savunması ve katılan kurum tarafından sanığa verilen proforma faturalarının malların teslim edildiği anlamına gelmemesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, katılan ve sanığa ait firmaların şirket defter ve belgelerinin getirtilerek finansal kiralamaya konu malların sanığa teslim edilip edilmediğinin tespitinden sonra ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.