Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 19. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 115-376

İşgal ve faydalanma suçundan sanık ... hakkında 6831 sayılı Kanun’un 93/1, 93/2, TCK’nın 62/1, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve taksitlendirmeye ilişkin Antalya (Kapatılan) 9. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 31.12.2013 tarihli ve 715-1014 sayılı hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 19. Ceza Dairesince 11.01.2017 tarih ve 35915-126 sayı ile;
"Sanığın, ormanlık alanda açma yaparak gözleme evi yaptığından bahisle Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 29.11.2010 tarihli iddianamesiyle kamu davası açıldığı ve bu eylemden dolayı da Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 21.04.2011 tarihli ve 2010/1204 esas, 2011/405 karar sayılı ilamıyla erteli 10 ay hapis cezasına mahkûm edilmiş olduğu gözetilmeden, aynı eyleminden dolayı 23.12.2010 tarihli iddianamesiyle açılan kamu davasının, CMK"nın 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması," isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesi ise 29.05.2017 tarih ve 115-376 sayı ile bozma kararına direnerek önceki hükümdeki gibi mahkûmiyet kararı vermiştir.
Direnme kararına konu bu hükmün de Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.10.2018 tarihli ve 55332 sayılı “bozma” istekli tebliğnamesiyle dosya, 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesiyle değişik CMK"nın 307. maddesi uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 19. Ceza Dairesince 17.12.2018 tarih ve 7050-13305 sayı ile, direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanığın 27.10.2010 tarihli eylemi ile ilgili yapılan yargılama sonucunda kurulan beraat hükmü onanmak suretiyle kesinleşmiş olduğu ve inceleme dışı sanık Mustafa Güç hakkındaki davanın da tefrik edildiği anlaşılmış olup direnmenin kapsamına göre inceleme sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmü ile sınırlı olarak yapılmıştır.
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanık hakkında yargılamaya konu davanın mükerrer dava olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de; Yargıtay İç Yönetmeliği"nin 27. maddesi uyarınca öncelikle; direnme kararının yasal ve yeterli gerekçe içerip içermediği hususunun değerlendirilmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanık hakkında işgal ve faydalanma suçundan açılan kamu davası sonucunda; Antalya (Kapatılan) 9. Sulh Ceza Mahkemesince 31.12.2013 tarih ve 715-1014 sayı ile;
“Sanık ..."ın Antalya ili Konyaaltı ilçesi Hisarçandır köyünde 2006 yılında ahşaptan bir gözleme evi yaptığı, gözleme evinin 87,78 metrekarelik kısmının daha önce orman kadastrosu kesinleşen 91 bölme numaralı alanda kaldığı, sanığın gözleme evini keşif tarihi olan 08.11.2013 tarihi itibarıyla da kullanmaya devam ettiği, böylece sanığın Hisarçandır köyü 91 numaralı bölmede gözleme evi yapıp kullanmaya devam ederek orman alanını işgal ve faydalanma suçunu işlediği anlaşılmış, sanık tarafından suça konu yerle ilgili Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/1204 Esas sayılı dosyasında yargılama yapıldığını bildirmiş ise de Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/1204 Esas, 2011/405 Karar sayılı dosyasına konu iddianamenin 29.11.2010 tarihli olduğu ve UYAP kayıtlarına göre iddianamenin 02.12.2010 tarihinde kabul edildiği, mahkememize ait davada ise iddianamenin 23.12.2010 tarihinde düzenlendiği ve UYAP kayıtlarına göre 03.01.2011 tarihinde iddianamenin kabul edildiği, işgal ve faydalanma suçunun temadi eden suçlardan olduğu, bu nedenle önceki işgal ve faydalanma eyleminin Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesine hitaben düzenlenen iddianame ile hukuki kesintiye uğradığı, ancak sanığın gözleme evini kullanmaya devam etmesi nedeniyle yeni bir suçun oluştuğu...” şeklindeki gerekçeyle mahkûmiyet kararı verildiği, hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesince 11.01.2017 tarih ve 35915-126 sayı ile bozulmasına karar verildiği,
Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesi ise 29.05.2017 tarih ve 115-376 sayı ile; “Tüm dosya kapsamından; sanık ..."ın Antalya ili Konyaaltı ilçesi Hisarçandır köyünde 2006 yılında ahşaptan bir gözleme evi yaptığı, gözleme evinin 87,78 metrekarelik kısmının daha önce orman kadastrosu kesinleşen 91 bölme numaralı alanda kaldığı, sanığın gözleme evini keşif tarihi olan 08.11.2013 tarihi itibarıyla da kullanmaya devam ettiği, böylece sanığın Hisarçandır köyü 91 numaralı bölmede yaptığı gözleme evini kullanmaya devam ederek orman alanını işgal ve faydalanma suçunu işlediği anlaşılmış, sanık tarafından suça konu yerle ilgili Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/1204 Esas sayılı dosyasında yargılama yapıldığını bildirmiş ise de Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/1204 Esas, 2011/405 Karar sayılı dosyasına konu iddianamenin 29.11.2010 tarihli olduğu ve UYAP kayıtlarına göre iddianamenin 02.12.2010 tarihinde kabul edildiği, mahkememize ait davada ise iddianamenin 23.12.2010 tarihinde düzenlendiği ve UYAP kayıtlarına göre 03.01.2011 tarihinde iddianamenin kabul edildiği, sanığın eyleminin açma değil, sevk maddesinde belirtildiği şekilde işgal ve faydalanma suçunu oluşturduğu, işgal ve faydalanma suçunun temadi eden suçlardan olduğu, bu nedenle yargılama sürecinde dahi devam eden işgal ve faydalanma eyleminin Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesine hitaben düzenlenen iddianamenin kabul edildiği 02.12.2010 tarihinde hukuki kesintiye uğradığı, ancak sanığın gözleme evini kullanmaya devam etmesi nedeniyle yeni bir suçun oluştuğu...” şeklindeki gerekçe ile bozma kararına direnerek önceki hükümdeki gibi sanık hakkında mahkûmiyet kararı vermiştir.
Yerel Mahkemece bozmadan sonra yapılan yargılama sonucunda, direnme nedenleri gösterilmeden ve bozmaya niçin uyulmadığı açıklanmadan, ilk hükümdeki gerekçenin tekrarlanması suretiyle direnme kararı verildiği anlaşılmaktadır.
Anayasamızın 141 ve 5271 sayılı CMK’nın 34. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının gerekçeli olması zorunludur. Yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan karar verilmesi, kanun koyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi uygulamada da keyfiliğe yol açacağında kuşku yoktur. Nitekim Ceza Genel Kurulunun yerleşmiş uygulamalarına göre de, bir karar bozulmakla tamamen ortadan kalkacağından, yerel mahkeme tarafından CMK’nın 34, 230 ve 232. maddeleri uyarınca yeniden usulüne uygun olarak hüküm kurulması, bunun yanında direnmeye ilişkin gerekçenin de gösterilmesi gerekmektedir.
Bu açıklamalar ışığında ön soruna ilişkin olarak yapılan değerlendirmede;
Yerel Mahkemece, sanık hakkındaki ilk hükümde direnilirken, bu ilkeler doğrultusunda işlem yapılmamış olup direnme nedenleri gösterilmeden ve bozmaya niçin uyulmadığı açıklanmadan ilk hükümdeki gerekçenin tekrarlanması suretiyle hüküm kurulması isabetli değildir.
Bu itibarla, diğer yönleri incelenmeyen direnme kararına konu hükmün belirtilen nedenle bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2017 tarihli ve 115-376 sayılı direnme kararına konu hükmünün, usul ve kanuna uygun direnme gerekçesi gösterilmeden karar verilmesi isabetsizliğinden diğer yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
2- Dosyanın, mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 14.05.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.