MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından açılan davada, iddianamede 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/b maddesinin bir kez uygulanması talep edildiği halde, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan Vergi Usul Kanunu"nun 359/b maddesinin iki kez uygulanması suretiyle CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından hüküm kurulurken, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde sahte fatura düzenleme suçunun cezasının üç yıldan beş yıla kadar hapis olarak belirlenmiş olduğu gözetilmeden, suç tarihinden önce yürürlükte olan 359/b-1 uyarınca 18 ay hapis cezası uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
3-Sahte fatura düzenleme suçu 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde düzenlendiği halde, uygulama maddesi olarak 359/b-1 maddesi olarak hatalı gösterilmesi,
4-Katılan kurumdan, zararın giderilip giderilmediğinin sorulması ve hukuksal durumunun belirtilen yasal ölçütlere göre değerlendirilmesi yerine, sabıkası bulunmayan ve hakkında TCK"nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulanıp “bir daha suç işlemeyeceği kanaati ile” hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, "kamu zararını gidermediği" biçiminde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
5- Hükmolunan erteli hapis cezasının uzun süreli olduğu ve 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının yalnızca alt soy bakımından uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.