MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalıya kömür satışı yaptıklarını, 06.05.2010 düzenlenme 25.10.2010 ödeme tarihli kömür sipariş formu ve satış sözleşmesine istinaden 4.500.00 TL borçlu olduğunu,davalının borcunu ödememesi üzerine yasal takip yaptıklarını, girişilen icra takibine haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptaline, %40 icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının kendisine kömür satmadığını, oğluna kömür sattığını alacağını tahsil edemeyeceğini düşünerek kendisine imza attırdığını, sipariş formunda kömürün 14.11.2009 tarihinde teslim edildiği kaydının olduğu fakat sipariş formunun 06.05.2010 tarihli olduğunu, sipariş formunun teslimden 6 ay sonra imzalanmış olmasının ticari teamüllere ve hayatın olağan akışına aykırı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, %20 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı yapılan takibe itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptaline ve %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş 6352 sayılı yasayla değiştirilen 2004 sayılı yasanın
2012/28740-2013/1506
72"inci maddesi gereğince %20 icra inkar tazminatına karar verilmiştir. Dava 29.11.2011 tarihinde açılmış olup borcun dayanağı belge 06.05.2010 tarihlidir.6352 sayılı yasa 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe girmiş olup dava konusu olayda uygulanma imkanı bulunmamaktadır. Hal böyle olunca davalının %20 icra inkar tazminatı ödemesine karar verilmesine yasal olanak bulunmamaktadır. Mahkemenin bu yönü gözetmemiş olması usul yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir. Ne var ki bu yanlışlığının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının (3) numaralı bendindeki "%20" rakamının hükümden çıkarılmasına yerine "%40" rakamının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 200.55 TL. kalan harcın davalıdan alınmasına, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 28.1.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.