Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal etme
Hüküm : TCK"nın 134/2-1. cümle, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Özel hayatın gizliliğini ihlal etme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Dosya kapsamına göre; sanığın, bir dönem duygusal boyutta arkadaşlık ilişkisi içerisinde olduğu müştekiye ait görüntüleri, müşteki tarafından arkadaşlıklarına son verilmesine tepki olarak ve müştekinin bilgisi ve rızası dışında, “youtube” adlı video paylaşım sitesinde paylaştığı iddiasına konu olayda, sanığa isnat edilen TCK"nın 134. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal etme suçunun, aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulmasının ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu, müştekinin, Mahkemesince alınan 27.09.2011 tarihli ifadesinde sanığa yönelik şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği, buna göre TCK"nın 73/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan davanın şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığı da gözetilerek, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 134, 139/1, 73/4, 73/6 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.