Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Haberleşmenin gizliliğini ihlal etme
Hüküm : TCK"nın 132/1-2. cümle, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Haberleşmenin gizliliğini ihlal etme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Dosya kapsamına göre; sanığın, bir dönem aynı iş yerinde çalıştığı müştekiler ... ve ..."e ait “msn” adlı sohbet programı üzerinden yaptıkları görüşmeleri “USB” tabir edilen bilgi depolama cihazına kaydederek, bu cihazı müşteki ....nun eşine, kendisini aldattığını söyleyerek verdiği iddiasına konu olayda, sanığa isnat edilen TCK"nın 132. maddesinde düzenlenen haberleşmenin gizliliğini ihlal etme suçunun, aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulmasının ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu, müştekilerin, Mahkemesince alınan 14.11.2011 tarihli ifadelerinde, sanığa yönelik şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettikleri, buna göre TCK"nın 73/4 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında, hakaret suçundan açılan davanın düşmesine karar verildiği gibi, şikayet yokluğu nedeniyle haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan da açılan davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığı da gözetilerek, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 132, 139/1, 73/4, 73/6 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.