Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24685 Esas 2016/11930 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/24685
Karar No: 2016/11930
Karar Tarihi: 31.05.2016

Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24685 Esas 2016/11930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği ve Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından incelendiği belirtilmektedir. Sanık hakkında kötü muamele suçuyla bir iddianamenin düzenlendiği ve yerel mahkemece beraat kararı verildiği ifade edilmektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına atıfta bulunularak, iddianamede suçun unsurlarının açıkça belirtilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Ayrıca, suçun niteliğinde değişiklik olması durumunda sanığa ek savunma hakkı verilerek yeni suç niteliğine göre hüküm kurulabileceği belirtilmektedir. Kararda, iddianamede yer almayan eylem ve fiillerin yargılanması durumunda ayrı bir suç duyurusunda bulunulması gerektiği ifade edilmektedir. Temyiz isteğinin reddiyle sürecin sonuçlandığı belirtilmektedir.
Kanun Maddeleri: CMK’nun 225/1. ve 226. maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2015/24685 E. , 2016/11930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜM : Beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2012/6-1307 esas ve 2013/151 sayılı kararında açıklandığı üzere, soruşturma aşamasında elde ettiği delillerden ulaştığı sonuca göre iddianameyi hazırlamakla görevli iddia makamı, düzenlenen iddianame ile CMK’nun 225/1. maddesi uyarınca kovuşturma aşamasının sınırlarını belirlemektedir. Bu bakımdan iddianamede, yüklenen suçun unsurlarını oluşturan fiillerin nelerden ibaret olduğunun hiçbir tereddüte yer bırakmayacak biçimde açıklanması zorunludur. Böylelikle sanık; iddianameden üzerine atılı suçun ne olduğunu hiçbir şüpheye yer vermeyecek şekilde anlamalı, buna göre savunmasını yapabilmeli ve delillerini sunabilmelidir. CMK"nun 226. maddesindeki düzenlemeyle iddianamede anlatılan eylem değişmemiş olduğunda, kanun koyucu o eylemin hukuksal niteliğinde değişiklik olmasını "yargılamanın sınırlılığı" ilkesine aykırı görmemiş, bu gibi hallerde sanığa ek savunma hakkı verilerek değişen suç niteliğine göre bir hüküm kurulmasına imkan sağlamıştır. Bu düzenlemenin bir sonucu olarak mahkeme, eylemin hangi suçu oluşturacağına ilişkin nitelendirmede iddia ve savunmayla bağlı değildir. Örneğin, iddianamede hırsızlık olarak nitelendirilen eylemin suç eşyasının kabul edilmesi suçunu oluşturacağı görüşünde olan mahkemece, sanığa ek savunma hakkı da verilmek suretiyle bahse konu suçtan hüküm kurulabilecektir. İddianamede anlatılan ve kapsamı belirlenen olayın dışında bir fail ve fiilin yargılanması söz konusu olduğunda ise, suç duyurusunda bulunulması ve iddianame ile dava açılması halinde gerekli görülürse her iki iddianame ile açılan davaların birleştirilmesi yoluna gidilebilecektir. Yine bir başka Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2007/11-44 esas ve 2007/200 sayılı kararında değinildiği üzere bir olayın anlatılması sırasında bir başka olaydan bahsedilmesi o olay hakkında dava açıldığını göstermeyecektir. Bu itibarla temyize konu olayın incelenmesinde, sanık hakkında düzenlenen iddianamede, sanığın kötü muamele oluşturacak eylemleri sıralanırken mağdureyi dövdüğü şeklinde eyleme yer verilmesi, sanık hakkında yaralama suçundan da dava açıldığı şeklinde değerlendirilemeyeceğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Eyleme ve yükletilen suça yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 31/05/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.