Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9529 Esas 2021/5842 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9529
Karar No: 2021/5842
Karar Tarihi: 21.05.2021

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9529 Esas 2021/5842 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi, kenevir ekme suçuyla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Mahkeme, delillerin yasaya uygun olarak sunulduğunu ve sanığın suçu işlediğini kanıtlandığını belirtmiştir. Ancak, olay tutanağı içeriğine göre sanığın kişisel kullanımı için gerekli miktardan çok fazla miktarda kenevir ekmesi nedeniyle, sanığın esrar elde etmek amacıyla kenevir ektiği kabul edilmelidir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin iptal kararına atıfta bulunarak, sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur ve sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 2313 sayılı Yasa
- 6545 sayılı Yasa'nın 23. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

10. Ceza Dairesi 2020/9529 E. , 2021/5842 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : DENİZLİ 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay tutanağı içeriğine, dosyadaki diğer bilgi ve belgelere göre, sanığın kullandığı arazide dikili olarak ele geçirilen farklı boylarda toplam 91 kök kenevirden olgunlaştıklarında elde edilecek esrarın, kişisel kullanımı için gerekli miktardan çok fazla olduğu, sanığın 2313 sayılı Yasanın 6545 sayılı Yasayla değişik 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ektiğinin kabulü gerekirken, aynı Yasanın 2. cümlesi uyarınca hüküm kurulması,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 21.05.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.