(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Muhtelif suçlardan hükümlü Ayhan Özden’in, cezalarının 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 99 ve 101/2. maddeleri uyarınca 62 yıl 63 ay 51 gün hapis cezası olarak olarak içtimaına ve adlî para cezalarının ise aynı Kanunun 106/3. maddesi gereğince ayrı infazına dair Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/07/2014 tarihli ve 2014/648 değişik iş sayılı kararına yönelik itirazın reddi ile adlî para cezasından dönüşme 47 gün hapis cezasının ayrı infazına dair Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/08/2014 tarihli ve 2014/1147 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, hükümlünün adlî para cezasının dışında bulunan hapis cezalarının toplamının 62 yıl 63 ay 51 gün hapis cezası olup; adlî para cezası içtima hesabına dahil edilse dahi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 107/3-e. maddesine göre iyi halli olunduğu takdirde koşullu salıverme süresi en fazla 28 yıl olduğu gibi, bihakkın tahliye tarihinin de değişmediği, adlî para cezasının ayrı infazı hâlinde ise hükümlünün aleyhine sonuç doğurduğu ve bu nedenle hapis cezası ile birlikte doğrudan verilen adlî para cezasının ayrı ayrı infazı gerektiğinden bahisle yazılı şekilde itirazın reddine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 12/08/2015 gün ve 94660652-105-06-5607-2015-16533/53006 sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 99. maddesine göre; Bir kişi hakkında hükmolunan herbir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar. Ancak, bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107. maddenin uygulanabilmesi yönünden mahkemeden bir toplama kararı istenir.
Aynı Kanunun 107. maddesine göre; (1) Koşullu salıverilmeden yararlanabilmek için mahkûmun kurumdaki infaz süresini iyi hâlli olarak geçirmesi gerekir.

(2) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar otuz yılını, müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar yirmidört yılını, diğer süreli hapis cezalarına mahkûm edilmiş olanlar cezalarının üçte ikisini infaz kurumunda çektikleri takdirde, koşullu salıverilmeden yararlanabilirler.
(3) Koşullu salıverilme için infaz kurumunda geçirilmesi gereken süre;
a) Birden fazla ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına veya ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile müebbet hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde otuzaltı,
b) Birden fazla müebbet hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde otuz,
c) Bir ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile süreli hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde en fazla otuzaltı,
d) Bir müebbet hapis cezası ile süreli hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde en fazla otuz,
e) Birden fazla süreli hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde en fazla yirmisekiz yıldır.
......
(6) Koşullu salıverilen hükümlünün tâbi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik öncesi yürürlükte bulunan 106. maddesine göre “(3) Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adlî para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarınca hapsedilir.
(9) (Değişik: 26/2/2008-5739/5 md.) Adlî para cezasından çevrilen hapsin infazı ertelenemez ve bunun infazında koşullu salıverilme hükümleri uygulanmaz. Hapse çevrilmiş olmasına rağmen hak yoksunlukları bakımından esas alınacak olan adlî para cezasıdır.
18/6/2014 tarihli 6545 sayılı Kanunla değişik 106. maddesine göre ise “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesine göre koşullu salıverilme süresinin belirlenmesi açısından aynı Kanunun 99. maddesine göre mahkemece bir toplama kararı verildiğinden, adli para cezasından çevrili hapis cezalarının infazında öncelikle kamuya yararlı bir işte çalıştırılma tedbirinin uygulanması gerektiğinden ve adli para cezalarının infazında koşullu salıverilme hükümleri uygulanmadığından toplama kararına dahil edilmemesi gerektiği ayrı infaz edilmesi gerektiği gibi bir sonuca varılması mümkün ise de; somut olayda hükümlü hakkında kesinleşen ve toplamaya konu hapis cezalarının toplam süresi, doğrudan hükmolunan adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesinleşme ve suç tarihleri dikkate alındığında 6545 sayılı Kanunla Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. maddesinde yapılan ve adli para cezasından çevrilen hapis cezasının öncelikle kamuya yararlı bir işte çalıştırılma şeklinde bu mümkün olmadığı takdirde açık ceza infaz kurumunda infaz edilmesi gibi lehe gözüken değişikliğin hükümlü aleyhine sonuç doğurduğu, hükümlü hakkında hapis cezası ile adli para cezasından çevrilen hapis cezalarının toplanarak birlikte infaz edilmesinin hükümlünün lehine olduğu ve hükümlü lehine olan uygulamanın yapılmasında zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/08/2014 tarihli ve 2014/1147 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.