Kötü muamele - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/12723 Esas 2021/5831 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12723
Karar No: 2021/5831
Karar Tarihi: 23.02.2021

Kötü muamele - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/12723 Esas 2021/5831 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/12723 E. ve 2021/5831 K. numaralı kararda, sanığın kötü muamele ve tehdit suçlarını işlediği ve mahkum olduğu belirtilmiştir. Dosyanın incelenmesinde, sanığın daha önce işlediği tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve mahkumiyet hükmünün açısından uyarlama yapıp yapılmadığının araştırılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle açıklanacak yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacağı ve bu nedenle kararın şahsileştirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, kararın önceki hüküme yollama yapılarak verildiği ve Anayasa ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun bazı maddelerine aykırı olduğu tespit edilmiştir. Kararın bu nedenlerle bozulduğu ve yeniden yargılama yapılması gerektiği karara bağlanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-1. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34, 223 ve 230. maddeleri

4. Ceza Dairesi 2020/12723 E. , 2021/5831 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kötü muamele, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve karararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanığın 5 yıllık denetim süresi içerisinde işlediği ve hükmün açıklanmasına neden olan TCK 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit suçunun hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; anılan suça ilişkin mahkumiyet hükmü açısından uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip, sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
2- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,

Kanuna aykırı, sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.