Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32404 Esas 2013/4543 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/32404
Karar No: 2013/4543
Karar Tarihi: 28.02.2013

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32404 Esas 2013/4543 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve nitelendirmede yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, sanık daha önce Denizli 5. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan hüküm giymiş ve kesinleşen 1.800 TL adli para cezası almıştır. Bu durumun tekrar suçun unsurlarından olmaması gerektiği, dolayısıyla kararın bu yönde düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun Maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 35. maddesi, 143. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 305/son maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi, 5237 sayılı Yasa'nın 58/6. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/32404 E. , 2013/4543 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesinin aynı yasanın 143. maddesinden önce uygulanması sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında Denizli 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/307-714 sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan hükmolunan ve kesin nitelikte olan 1.800 TL adli para cezasına ilişkin hükümlülüğünün, 1412 sayılı CMUK"un 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından sanık hakkındaki cezanın 5237 sayılı Yasanın 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.