Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2051 Esas 2019/4240 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Bozma


Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamı, müşteki beyanı, olay yerinde yapılan keşif kapsamında dosyaya eklenen fotoğraflar birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eylemi gerçekleştirdiği yerin uzun süredir kullanılmayan, bahçe duvarının bir cephesi yıkık ve penceresi olmayan harabe niteliğindeki eski ev olması nedeniyle hırsızlık eyleminin TCK"nun 141/1. maddesi kapsamında basit hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı yasanın 142/1-b maddesi uygulanmak suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması karşısında, suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre, hükümden sonra yürürlüğe giren vaki değişiklikler karşısında; 5271 sayılı CMK’nun 253. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3-Müştekinin uzun süredir kullanmadığı harabe niteliğindeki yerin konut ve eklentisi niteliğinde bulunmaması nedeniyle de TCK"nun 116/1. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçunun unsurlarının oluşmaması karşısında; sanığın bu suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
4- Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.