Esas No: 2015/7140
Karar No: 2019/2786
Karar Tarihi: 06.03.2019
Tefecilik-Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/7140 Esas 2019/2786 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, işlettiği Edip İletişim isimli işyerinde 2010-2011 yıllarında tefecilik suçu işlemiş ve kredi kartı borcu olan şahısların borcunu ödemek veya ötelemek için kartlarından bankaların komisyon ve kesintileri dışında ücret karşılığı POS cihazlarından çekim yapmıştır. Ancak, deliller yetersiz kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Aynı zamanda, sanık hakkında aynı suçtan cezalandırılması istemiyle Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1003 Esas sayılı dosyasında kamu davası açılmıştır ve bu dosya incelenerek zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olasılığı açısından bu iki dosyanın birleştirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan sanık hakkında atılı suça ilişkin verilmiş bir mütaala bulunmaması nedeniyle durma kararı verilip, mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararı'nın TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk olduğu vurgulanmıştır. Sanığın birden fazla mağdura karşı eyle
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın işlettiği Edip İletişim isimli işyerinde 2010-2011 yıllarında kredi kartı borcu olan şahısların borcunu ödemek veya ötelemek için kartlarından bankaların komisyon ve kesintileri dışında ücret karşılığı POS cihazlarından çekim yaptığı kabul edilerek tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de; dosyadaki delillerin hüküm kurmaya yeterli olmadığı nazara alınarak, belirtilen döneme ait kredi kartları ile çekim yapılan şahıslardan olayı aydınlatmaya yetecek kadarının tespiti ile tanık sıfatıyla beyanlarının alınması, ayrıca UYAP sisteminden yapılan sorgulamada; sanık hakkında aynı suçtan cezalandırılması istemiyle Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1003 Esas sayılı dosyasında kamu davası açıldığı ve halen derdest olduğu anlaşılmakla, anılan dosyanın akıbetinin araştırılarak, zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olasılığı açısından her iki dosyanın mümkün ise birleştirilmesi, mümkün olmaması halinde onaylı örneklerinin dosya arasına alınması ile tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
"2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçundan 213 sayılı Yasanın 359/a-2 maddesi sevki ile açılan kamu davasında, sanık hakkında atılı suça ilişkin verilmiş bir mütalaa bulunmadığı dikkate alınarak; öncelikle durma kararı verilip, aynı Kanunun 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete'nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sanığın birden fazla mağdura karşı eylemini gerçekleştirdiği ve zincirleme tefecilik suçunu işlediği kabul edilmesine rağmen hakkında tefecilik suçundan TCK'nın 43. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 213 sayılı Kanuna aykırılık suçu yönünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 06/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
