Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama, Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : 1- TCK"nın 89/1, 89/2-b-d, 22/3, 62, 51/1-3-6-7 maddeleri gereğince mahkumiyet, erteleme
2- TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçun işlendiği zaman diliminin gerekçeli karar başlığına yazılmaması mahallinde tamamlanması mümkün eksiklik kabul edilmiş, TCK"nun 61/2.maddesi gereğince bilinçli taksir hükümlerinin temel cezanın tayininden sonra uygulanması yerine, suçun nitelikli haline göre yapılan artırımdan sonra uygulanması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiilerinin sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olaydan yaklaşık 35 dakika sonra yapılan ölçümde 99 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, yönetimindeki otomobili ile gece, meskun mahalde seyir halinde iken, olay mahalli kontrolsüz dört yönlü kavşakta, solundan gelip kavşağa giren otomobille kavşak içinde çarpışması sonucu çarpıştığı araçta yolculuk yapan mağdurun nitelikli yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, TCK"nın “Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma” başlıklı 179. maddesinin 3. fıkrasında alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olup, somut olayda ise mağdurun yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, sanığın sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, ayrıca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla hükmün gerekçe bölümünün son paragrafındaki “...eylemine uyan TCK"nın 179/3-2 maddesi gereğince aşağıdaki şekilde hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri göz önüne alınarak sanığa verilen cezadan 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirimin yapıldığı, sanığın almış olduğu hapis cezasının süresi gözönünde bulundurularak sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak hapis cezasının takdiren adli para cezasına dönüştürülüp aynen infazına karar verildiği, kaza sonrası müştekinin oluşan maddi zararını karşılamamış olması nedeniyle unsurları oluşmadığından sanığa verilen hükmün CMK"nın 231. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair kararın verildiği” ibaresinin gerekçeden çıkartılması, hükmün trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyete ilişkin “B” bölümünün hükümden çıkartılarak yerine “Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan karar verilmesine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin, isteme uygun olarak taksirle yaralama suçundan doğrudan, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.