Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün  duruşmalı  temyiz eden G.A. ile vekili Av. E. B. ve karşı taraf temyiz eden davacı vekili Av. B. K.geldi. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı kadının tüm, davalı kocanın aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Toplanan delillerden tarafların Türk Medeni Kanununun 165. maddesi uyarınca boşandıkları, hükmün 13.09.2005 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.  Davacı, davalı ile boşandıktan sonra bir müddet birlikte yaşamaya devam ettiklerini, bu beraberlikleri sırasında 1.4.2006 tarihinde davalının şiddetine maruz kaldığını belirterek, manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Davaya konu edilen olayın, tarafların boşanmalarından sonra meydana geldiği ileri sürüldüğüne göre tazminat istemi Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi kapsamında değerlendirilemez.Talep Borçlar Kanununun 49. maddesiyle ilgili olup dava tarihi itibarıyla değeri de dikkate alındığında davayı inceleme görevi Asliye Hukuk Mahkemesine aittir. Bu talebin tefrik edilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasının incelenmesi doğru görülmemiştir.
3-Davacı kadın lehine Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi gereğince; boşanmanın kesinleşmesi tarihinden sonra bağımsız olarak açılan tazminatlara dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.  
4-Toplanan delillerden; davacı kadın 1.10.1997 tarihinde edinilip koca adına tapuya tescil edilen taşınmaza ziynet eşyalarını satıp bedelini ve evlilikten önce biriktirdiği 5000 USA dolarını bozdurarak katkıda bulunmuş, başkaca katkısının varlığı kanıtlanamamıştır.Taşınmaz 1.1.2002 tarihinden önce edinildiğinden taraflar arasında mal ayrılığı rejimine tabidir. 1.1.2002 tarihinden önce Türk Kanunu Medenisinin 152. maddesi gereğince evin infak ve  iaşesi davalı kocaya aittir.Davalı kocanın gelirinden Türk Kanunu Medenisinin 152. maddesi gereğince harcamalarının düşülmesi,  aynı   yasanın   153.   maddesi   gereğince   evin  temizliği, yemek yapma, çocuklara bakma görevi de kadına aittir. Kadının aile birliğinin devamı için yapmış olduğu çalışması katkı olarak kabul edilemez.Bu ilkeler gözözüne alınıp, mahkemece davacı kadının katkı yaptığı inşaatın yapılma tarihindeki değerinin bulunması, davacı kadının yapmış olduğu parasal katkının bu değerle orantılanması, bu oranın taşınmazın dava tarihindeki değerinin bulunup bu oranla çarpılması sonucu elde edilen tutara asıl istem yönünden, dava tarihinden ıslah edilen kısma ıslah tarihinden  itibaren yasal faizi ile birlikte hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda l. bentte gösterilen nedenle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 625.00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,   aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, temyiz peşin harcını yatıran davalıya geri verilmesine,iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 15.06.2009 pzt.