Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/2186 Esas 2020/7772 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2186
Karar No: 2020/7772
Karar Tarihi: 25.11.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/2186 Esas 2020/7772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, dava konusu olan ortaklığın giderilmesi talebi üzerine, taşınmazın satışı ile ortaklığın sona erdirilmesine karar vermiştir. Davalılardan bir kısmı, taşınmaz üzerindeki kiremit-tuğla fabrikasının bulunduğunu ve taşınmazın arz değeri ile tesis değerinin ayrı ayrı hesaplanması gerektiğini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Temyiz istemi süresinde yapılmayan bir kısım davalıların temyiz itirazı reddedilmiştir. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/4. maddesi ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereği, süresi geçirilen temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ile ilgili bilgi aşağıdadır:
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/4. maddesi: Temyiz isteminin süresinde yapılmaması halinde reddedilmesi gerektiğini belirtir.
- 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı: Süresi geçirilen temyiz isteminin reddedilmesi gerektiğini belirten bir karardır.

14. Hukuk Dairesi 2017/2186 E. , 2020/7772 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 29/04/2016 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; ek kararın süre yönünden reddine dair verilen 14/07/2016 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, dava konusu 103 ada 4 parsel sayılı taşınmazdaki ortaklığın satış suretiyle giderilmesini talep etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili, dava konusu taşınmaz üzerinde kiremit-tuğla fabrikasının bulunduğunu bu nedenle taşınmazın arz değeri ile üzerinde kurulu tesis değerinin ayrı ayrı hesaplanmasını talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu 103 ada 4 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, bir kısım davalılar vekili temyiz etmiş; mahkemece, 13.02.2017 tarihli ek kararla bir kısım davalılar vekilinin temyiz başvurusu süresinde olmadığından temyiz talebinin reddine karar verilmiş; ek karar bir kısım davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Mahkeme kararı hükmü temyiz eden bir kısım davalılar vekiline 30.01.2017 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olup, adı geçen bir kısım davalılar vekilince 8 günlük yasal süre geçirildikten sonra 08.02.2017 tarihinde temyiz isteminde bulunulmuştur. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine ve ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 25.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.