Yağma - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2318 Esas 2019/1851 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2318
Karar No: 2019/1851
Karar Tarihi: 20.03.2019

Yağma - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2318 Esas 2019/1851 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların, bir kişiyi silahla, birden fazla kişiyle birlikte ve konutta yağma eylemini gerçekleştirdiği anlaşıldı. Ancak hükümde, suçun işleniş şekline uygun ceza maddelerinin uygulanması konusunda eksiklikler olduğu ve sanıkların cezalarının hesaplanmasında hata yapıldığı tespit edildi. Yargıtay, lehe olan hükümlerin uygulanmasında 5252 Sayılı Yasa'nın usul başlıklı 9. maddesinin üçüncü fıkrasının kullanılmasını ve 5237 Sayılı TCK'nın 109/2-3 maddeleri uyarınca sanıklara verilen cezaların belirtilen kanun maddeleriyle birlikte hesaplanmasını gerektiğini vurguladı. Sonuç olarak, sanıkların temyiz itirazları reddedildi ve hüküm ONANDI.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5252 Sayılı Yasa'nın lehe olan hükümlerin uygulanmasında usul başlıklı 9. maddesi, üçüncü fıkrası
- 5237 Sayılı TCK'nın 149/1 (a), (c), (d) bentleri ve 109/2-3, a-b maddeleri
- 765 Sayılı TCK (anılıyor, ancak hükümde kullanılmıyor)

6. Ceza Dairesi 2016/2318 E. , 2019/1851 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5252 sayılı Yasa"nın lehe olan hükümlerin uygulanmasında usul başlıklı 9.maddesinin üçüncü fıkrasında ‘Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir’ şeklinde lehe yasanın saptanmasında başvurulacak yöntem düzenlenmiş olup, lehe Yasa tespit edilirken 5252 sayılı Yasanın 9/3. madde ve fıkrasında düzenlendiği şekilde 765 sayılı Yasa ile 5237 sayılı Yasa’nın olaya ayrı ayrı uygulanması ve ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması, yapılan uygulama ve karşılaştırmanın denetlenebilir ölçüyle hüküm gerekçesinde gösterilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de; 5237 sayılı TCK hükümleri açıkça sanık lehine olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Uygulamaya göre de; sanıklar ..., ... ve ...’in, katılan ... (...) ...’a yönelik gerçekleştirdikleri yağma eyleminin silahla, birden fazla kişiyle birlikte ve konutta işlendiğinin anlaşılması karşısında; TCK"nin 149/1. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 109/2-3, a-b maddesi uyarınca tayin olunan 4 yıl hapis cezasının, aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca cezalarından 1/6 oranında indirim yapılırken, hesap hatası sonucunda 3 yıl 4 ay yerine, 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunarak noksan ceza tayini, karşı temyiz olmadığından anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 20.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.