Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/11701 Esas 2014/4432 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51, 51/3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sevk ve idaresindeki kamyonetiyle olay yerinde U dönüşü yaptığı sırada mağdurun idaresindeki motorsiklet ile kamyonete asli kusurlu olarak çarptığı mağdurun hayati fonksiyonlarını ağır (5) derece etkileyen vertebra korpusun sol yarısında non deplase fraktür, sağ skapula orta kesimde parçalı deplase fraktür, sağ 3.kot lateral yayında non deplase fraktür kırıkları oluşacak şekilde yaralanmasının ağır niteliği ile 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerine göre temel cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi şartları gözetilerek, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayini gerekirken, alt sınrdan cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır
Dosyada katılanın zararının sanık tarafından ödenmediği, ödeme hususunda da bir gayretinin ve ödendiğine dair de belgenin dosyada olmadığı, katılanın şikayetinin devam ettiği, mahkemecede bu hususta kanaat oluşmadığından bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçu kendisinin işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.