Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9410 Esas 2019/4533 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9410
Karar No: 2019/4533
Karar Tarihi: 05.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9410 Esas 2019/4533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın \"kasten yaralama\" suçundan hüküm giymesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine dair temyiz talebinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebileceği gerekçesiyle temyiz edilemeyeceği, ancak itiraz yolu açık olduğu için dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine karar verdi. Ayrıca, diğer sanıkların \"kasten yaralama\" suçundan mahkumiyetine dair temyiz taleplerinin reddedilmesine karar verildi. Adli para cezalarının tür ve miktarı, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan, sanıkların temyiz talebi reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/9410 E. , 2019/4533 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında mağdur ..."ya karşı kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."ya yönelik kasten yaralama suçundan verilen ve sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."na yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanıkların temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 05.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.