Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/14096 Esas 2019/2783 Karar Sayılı İlamı

Görevi kötüye kullanma suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 257/1, 43/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2015/408 esas, 2017/156 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin merci Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2017 tarihli ve 2017/992 Değişik iş sayılı Kararının;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarihli ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararı ile itiraz mercinin sadece şeklî olarak değil, hem maddî olay, hem de hukukî yönden inceleme yapabileceği yönündeki kararı nazara alınarak yapılan değerlendirmede;
Dosya kapsamına göre,
1- Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/11/2015 tarih ve 2014/8-580 esas, 2015/360 karar sayılı ve Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 28/06/2016 tarihli ve 2016/8494 esas, 2016/11987 karar sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun lehe olup öncelikle uygulanması gerektiği, 5271 sayılı Kanunun 231/7. maddesinde yer alan özel hüküm uyarınca da hükmün açıklanmasının geri bırakılması hâlinde kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilemeyeceği gözetilmeksizin, sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 257/1, 43/1 ve 62. maddeleri gereğince hükmedilen 8 ay 10 gün hapis cezasının, anılan Kanunun 52/2. maddesi uyarınca paraya çevrilmesini müteakip, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
Kabule göre de;
2- Sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 257/1, 43/1 ve 62. maddeleri gereğince hükmedilen 8 ay 10 gün hapis cezasının, anılan Kanunun 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilmesine karar verilmeksizin, doğrudan adlî para cezasına hükmedildiği kabul edilmek suretiyle anılan Kanunun 52/2. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmeyerek itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 07/12/2018 gün ve 94660652-105-07-6456-2018-Kyb sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdi kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname münderecatı yerinde görüldüğünden talebin kabulü ile Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 06/06/2017 tarihli ve 2017/992 Değişik iş sayılı Kararın CMK"nın 309. maddesi uyarınca
BOZULMASINA, bozma sebebine nazaran müteakip işlemlerin mercince yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE, 06/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.