Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/16535 Esas 2020/2571 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının temizlik görevlisi olarak çalıştığını, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödenmemesi nedeni ile feshettiğini, kıdem tazminatı ile fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşamı itirazında bulunduklarını, davacının iş akdinin devamsızlık nedeni ile feshedildiğini, bu nedenle kıdem tazminatı talep edemeyeceğini, davacının vardiyalı sistemde çalıştığını, gerektiğinde yapılan fazla mesai ve çalışmasına denk gelen ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tam ve eksiksiz olarak ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin ödenmemesi gerekçesi ile 07/08/2014 tarihinde feshettiği, devamsızlık tutanaklarının fesihten sonra düzenlendiği, davacının haklı nedenle feshettiğini, tanık beyanlarına göre; davacının haftanın 4 günü 18.00-08.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmeyle fiilen günde 12,5 saat çalışarak haftada 20 saat fazla mesai yaptığı, ulusal bayram genel tatil günlerinde nöbetleşe çalışıldığı tespiti ile bir kısım işçilik alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Mahkemece davalı tanık beyanı esas alınarak yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.Beyanına itibar edilen davalı tanığı iki saat ara dinlenme verildiğini beyan etmiştir. Kabule göre 14 saat çalışma saatinden bir buçuk saat ara dinlenme az olup davalı tanığının belirttiği şeklinde ara dinlenme olarak 2 saat mahsup edilerek sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.