Esas No: 2020/29497
Karar No: 2022/11505
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29497 Esas 2022/11505 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların mala zarar verme suçundan dolayı kasıtlı olarak suç işlediklerini ve zararları gidermediklerini tespit ederek, hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılamayacağına karar verdi. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, 7242 sayılı kanunun 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında öngörülen hak yoksunluklarının uygulanacağı belirtildi.
Kanun detayları:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Hükümlülerde mahkum olduğu suçu işleme yeteneğini ortadan kaldıran bir hastalık veya ruhi durum bulunması halinde, mahkumiyet kararı yerine, güvenlik önlemleri kararı verilebilir.
- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli kararı: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği belirtilmiştir.
- 7242 sayılı kanunun 10. maddesi: Hakim veya savcı tarafından, dava açılsa bile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceği haller düzenlenmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların mala zarar verme suçundan doğan zararı gidermediklerinin ve kasıtlı suçtan mahkum olduklarının anlaşılması karşısında; sanıklar hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 07/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
