Esas No: 2021/1116
Karar No: 2022/11615
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1116 Esas 2022/11615 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, mala zarar verme suçu nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme ayrıca, suç tarihinde mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmadığını, ancak CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesiyle bu suçun da uzlaşma kapsamına alındığını ve sanığın mala zarar verme suçundan uzlaştırma işleminin yapılması gerektiğini belirtmiştir. Mahkeme ayrıca, sanığın meydana gelen zararı soruşturma aşamasında giderdiği ve cezadan indirim yapılması gerektiği, ancak uygulama maddesinin TCK'nın 168/1 maddesi yerine 168/2 maddesi olarak gösterilmesinin yanlış olduğunu belirtmiştir. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, TCK'nın 151. maddesi, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve CMK'nın 253. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Suç tarihinde TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmadığı, ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2- Sanığın meydana gelen zararı soruşturma aşamasında giderdiği kabul edilerek hakkında hükmolunan cezadan 2/3 oranında indirim yapılmasına rağmen uygulama maddesinin TCK’nın 168/1 maddesi yerine 168/2 maddesi olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
