6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/20223 Esas 2013/50 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/20223
Karar No: 2013/50
Karar Tarihi: 03.01.2013

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/20223 Esas 2013/50 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçuyla ilgili yargılama sonucunda sanığın suçun sübutuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanması konusunda hatalı karar verildiği belirtilmiştir. Sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılması kararı verilmesi gerektiği fakat bu yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerineki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar sürmesi gerektiği, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu hususun düzeltilebileceğine karar verilerek, hükümden 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine \"TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" yazılmıştır. Kanun maddeleri: 6136 sayılı Yasaya aykırılık, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madd

8. Ceza Dairesi 2012/20223 E. , 2013/50 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, suçun sübutuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın, maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğunun kendi altsoyu üzerineki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 03.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.