Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, mala zarar verme suçundan sanık mahkum edilmiştir. Ancak, bilinen son adresin tebligata uygun olmadığının anlaşılması halinde, adres kayıt sistemindeki adresin bilinen son adres olarak kabul edilmesi gerektiğine dair Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi usulüne uygun olarak yerine getirilmemiştir. Bu nedenle, mahkeme tarafından gerekçeli kararın tebliği ile ilgili usule aykırılık sonucu verilen kararın, sanığın bilinen son adresi doğrultusunda tebliğ edilmesi, bu adrese de tebliğ yapılamadığı takdirde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılması gerektiği belirtilmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2 ve 21/1-2 maddelerine atıfta bulunularak, kararın usule uygun olarak tebliği amacıyla İADESİNİN yapılması ve incelemek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın gönderilmesi kararlaştırılmıştır.
Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1-2 maddeleri şu şekildedir:
- 10/2: Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.
- 21/1: Tebligat çıkarılmadan önce tebligat kağıdında gösterilen adreste muhataba teslim etmekle görevli kişi (tebligat memuru), muhatabın bulunmaması veya ikametgah tevsik eden belgede öngörülen bilgiler ve adreslerin eksikliği, yanıltıcılığı veya güncelliğinin şüpheye meydan verecek şekilde olması durumunda talep edeceği bilgi belge ve kayıtlardan yararlanmak suretiyle muhatabın adresini tespit etmelidir.
- 21/2: Tebligata ulaşılamaması hâlinde tebligatın çıkarıldığı Kağıdın bila tebliğ iade edilmesi üzerine, tebliğ eden kişi yahut tebligatı çıkaran makam, muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin bilinen en son adresi olduğunu kabul ederek, tebligatı adres kayıt sistemindeki yerleşim yerine yapar.