13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/32419 Karar No: 2013/4466 Karar Tarihi: 27.02.2013
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32419 Esas 2013/4466 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine hükmetmiştir. Mala zarar verme hükmü ise kanunen temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin ise sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunduğu halde TCK'nın 58. maddesi uygulanmadığı gerekçesiyle bozulmuştur. Ancak, sanığın kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi nedeniyle yeniden düzenlenerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c ve 53/3 maddeleridir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/32419 E. , 2013/4466 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: A) Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanun"un 3-B maddesiyle değişik 1412 Sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 Sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, B) Hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunduğu halde TCK"nın 58. maddesinden uygulama yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.