Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25598 Esas 2022/11669 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının mala zarar verme suçu yönünden uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Sanığın katılan ...’ın çalıştığı iş yerine gelerek ...’a “Orospu, kızını sinkaf ederim, kaltak, dükkanı başına yıkacağım, seni sinkaf edeceğim, öldüreceğim” diyerek hakaret ve tehditte bulunduğu, iş yerinin içinde bulunan keratayı katılan ...’ın kafasına vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı iddiasıyla açılan kamu davasında sanığın aşamalarda, “...’ın kendisine küfür etmesi üzerine ...’a orospu dediğini, iş yerindeki eşyalara zarar verdiğini, ancak ...’ı yaralamadığını ve tehdit etmediğini” savunduğu, katılan ...’ın aşamalarda “sanığın, kendisini darp ettiğini, tehdit ettiğini, kendisine hakaret ettiğini” ifade ettiği, katılanların ve sanığın beyanlarından, sanık ile katılan ... arasında gelişen olaylara iş yeri çalışanı ...’in de şahit olduğunun anlaşılması karşısında, ...’in adresi araştırılıp tanık sıfatı ile dinlendikten sonra sonucuna göre tüm deliller kül halinde değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yeterli olmayan ve dosya içeriği ile uyuşmayan gerekçe ile sanık hakkında hakaret, tehdit, kasten yaralama suçlarından yazılı şekilde kararlar verilmesi,
b) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup sanığın, katılan ...’ın iş yerindeki suça konu eşyalara zarar vermesi şeklindeki eylemine uyan, 5237 sayılı TCK'nın 151/1.maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.