7. Ceza Dairesi 2014/8318 E. , 2016/790 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Atılı eylemin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde ise;
1) Adli para cezasının bir gün karşılığının saptanması sırasında uygulama maddesi olan TCK.nun 52/2. maddesi yerine TCK.nun 50/1-a, 52. maddelerinin yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2)Hükümden önce, 01/03/2008 gün ve 26803 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle, 5237 sayılı TCK"nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırımın" ibaresinin "tedbirin" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
3)24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi uyarınca, hükmün 3 numaralı fıkrasında yer alan “ 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 50/1-a ve 52. maddesi ” ibaresinin “ 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddesi ” olarak değiştirilmesi, hükmün 4 numaralı fıkrasında yer alan "Sanığın, verilen adli para cezasını süresinde ödemediği taktirde cezanın 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa"nın 106/3 maddesi uyarınca HAPSE ÇEVRİLMESİNE" şeklindeki ibarenin çıkartılması, hükümden TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.